روغن ترانسفورماتور | روغن ترانس - بازرگانی روغن کار

قیمت و خرید روغن ترانسفورماتور | روغن ترانس

روغن ترانسفورماتور یا روغن ترانس یک نوع روغن معدنی و پالایش‌ شده است که از تقطیر جزءبه‌جزء نفت خام به دست می‌آید. این روغن به عنوان عایق استفاده می‌شود و انتظار می‌رود از خواص عایقی و خنک‌کنندگی بالایی برخوردار باشد. روغن برای داشتن خاصیت خنک‌کنندگی بالا لازم است دارای ویسکوزیتهٔ پایین و برای داشتن خاصیت عایقی خوب ضریب دی‌الکتریک بالایی داشته باشد. داشتن خلوص بالا و عمر طولانی از دیگر ویژگی‌های مهم روغن ترانسفورماتور هستند. خلوص روغن ترانسفورماتور از این نظر که با دیگر اجزای یک ترانسفورماتور سازگار باشد مهم است.

روغن ترانسفورماتور (که به عنوان روغن ترانس نیز شناخته می شود) نوع خاصی از روغن است که دارای خواص عایق الکتریکی عالی است و در دماهای بالا پایدار است. روغن ترانسفورماتور در ترانسفورماتورهای برق پر از روغن برای عایق بندی، توقف قوس الکتریکی و تخلیه و دفع گرمای ترانسفورماتور (یعنی به عنوان خنک کننده) استفاده می شود.

روغن ترانسفورماتور همچنین برای حفظ هسته و سیم پیچ ترانسفورماتور استفاده می شود - زیرا آنها کاملاً در داخل روغن غوطه ور هستند. یکی دیگر از خواص مهم روغن ترانس، توانایی آن در جلوگیری از اکسید شدن عایق کاغذ سلولزی است. روغن ترانسفورماتور به عنوان یک مانع بین اکسیژن اتمسفر و سلولز عمل می کند؛ از تماس مستقیم جلوگیری می کند و در نتیجه اکسیداسیون را به حداقل می رساند. سطح روغن ترانسفورماتور معمولاً با استفاده از MOG (مقدار سطح روغن مغناطیسی) اندازه گیری می شود.

انواع روغن ترانسفورماتور

دو نوع اصلی روغن ترانسفورماتور مورد استفاده در ترانسفورماتورها عبارتند از:

• روغن ترانسفورماتور بر پایه پارافین
• روغن ترانسفورماتور بر پایه نفتا

روغن نفتا راحت تر از روغن پارافین اکسید می شود اما محصول اکسیداسیون – مثلا لجن – در روغن نفتا از لجن حاصل از روغن پارافین محلول تر است. بنابراین لجن روغن ترانس بر پایه نفتا در کف ترانسفورماتور رسوب نمی کند. از این رو گردش همرفت روغن را مسدود نمی کند، به این معنی که سیستم خنک کننده ترانسفورماتور را مختل نمی کند.

اگرچه روغن پارافین نسبت به نفتا سرعت اکسیداسیون کمتری دارد، اما محصول اکسیداسیون (لجن) نامحلول است و در کف مخزن رسوب می‌کند. این لجن به عنوان مانعی برای سیستم خنک کننده ترانسفورماتور عمل می کند.

یکی دیگر از مشکلات روغن پایه پارافین این است که موم های حل شده در داخل آن می تواند منجر به نقطه جریان یا ریزش بالا شود. اگرچه این موضوع در شرایط آب و هوایی گرمتر وجود ندارد. با وجود معایبی که در بالا ذکر شد، روغن ترانس پارافینی به دلیل در دسترس بودن زیاد، همچنان در بسیاری از کشورها به طور معمول استفاده می شود.

پارامترهای روغن ترانسفورماتور

برخی از خواص روغن ترانس باید برای تعیین قابلیت استفاده روغن در نظر گرفته شود. خواص (یا پارامترهای) روغن ترانسفورماتور عبارتند از:

• خواص الکتریکی: قدرت دی الکتریک، مقاومت ویژه، ضریب اتلاف دی الکتریک.
• خواص شیمیایی: محتوای آب، اسیدیته، محتوای لجن.
• خواص فیزیکی: کشش سطحی، ویسکوزیته، نقطه اشتعال، نقطه ریزش.

قدرت دی الکتریک روغن ترانسفورماتور به عنوان ولتاژ شکست (BDV) روغن ترانسفورماتور نیز شناخته می شود. ولتاژ شکست با مشاهده رشته‌های جرقه‌زننده بین دو الکترود غوطه‌ور در روغن که با یک شکاف خاص از هم جدا شده‌اند اندازه‌گیری می‌شود. مقدار کم BDV نشان دهنده وجود رطوبت و مواد رسانا در روغن است.

برای اندازه گیری BDV روغن ترانسفورماتور، کیت اندازه گیری BDV قابل حمل به طور کلی در محل موجود است. در این کیت، روغن در دیگ نگهداری می شود که یک جفت الکترود با فاصله 2.5 میلی متر (در برخی کیت ها 4 میلی متر) بین آنها ثابت شده است. اکنون ولتاژ زیاد شونده بین الکترودها اعمال می شود. نرخ افزایش ولتاژ در 2 کیلوولت بر ثانیه کنترل می شود و ولتاژی را که در آن جرقه بین الکترودها شروع می شود مشاهده کنید. این بدان معناست که در کدام ولتاژ قدرت دی الکتریک روغن ترانسفورماتور بین الکترودها شکسته شده است.

این اندازه گیری در همان نمونه روغن 3 تا 6 بار انجام می شود و مقدار میانگین این قرائت ها را می گیریم. BDV یک آزمایش مهم و محبوب برای روغن ترانسفورماتور است، زیرا نشانگر اولیه سلامت روغن است و به راحتی می توان آن را در محل انجام داد.

مقاومت ویژه معیاری است که می گوید با افزایش دما مقاومت روغن به سرعت کاهش می یابد. درست پس از شارژ ترانسفورماتور پس از خاموش شدن طولانی مدت، دمای روغن در دمای محیط خواهد بود و در هنگام بارگذاری کامل، دما بسیار بالا خواهد بود و ممکن است در شرایط اضافه بار تا 90 درجه سانتیگراد نیز برسد. بنابراین مقاومت روغن عایق باید در دمای اتاق بالا باشد و همچنین در دمای بالا نیز ارزش خوبی داشته باشد.

به همین دلیل است که مقاومت یا مقاومت ویژه روغن ترانسفورماتور باید در دمای 27 درجه سانتی گراد و همچنین 90 درجه سانتی گراد اندازه گیری شود.

رطوبت یا وجود آب در روغن ترانسفورماتور بسیار نامطلوب است زیرا بر خواص دی الکتریک روغن تأثیر منفی می گذارد. محتوای آب در روغن همچنین بر عایق کاغذی هسته و سیم پیچ ترانسفورماتور تأثیر می گذارد. کاغذ بسیار مرطوب کننده است. کاغذ حداکثر مقدار آب را از روغن جذب می کند که بر خاصیت عایق کاغذ و همچنین کاهش عمر آن تأثیر می گذارد

بنابراین دمای روغن در زمان نمونه برداری برای آزمایش بسیار مهم است. در طول اکسیداسیون، اسیدها در روغن تشکیل می شوند و اسیدها باعث حل شدن آب در روغن می شوند. اسید همراه با آب، روغن را تجزیه می کند و اسید و آب بیشتری تشکیل می دهد. این میزان تخریب نفت افزایش می یابد.

اسیدی بودن یک خاصیت مضر برای روغن ترانس است. اگر روغن اسیدی شود، محتوای آب موجود در روغن در روغن حل می شود. اسیدیته روغن خاصیت عایق سیم پیچ را کاهش می دهد. اسیدیته فرآیند اکسیداسیون در روغن را تسریع می کند.

از تست اسیدیته روغن ترانسفورماتور می توان برای اندازه گیری ترکیبات اسیدی آلاینده ها استفاده کرد. ما اسیدیته روغن را بر حسب میلی گرم KOH مورد نیاز برای خنثی کردن اسید موجود در یک گرم روغن بیان می کنیم. این عدد به عنوان شماره خنثی سازی نیز شناخته می شود. محتوای آب در روغن تا 50 ppm مجاز است همانطور که توسط IS-335 (1993) توصیه شده است.

کشش سطحی بین سطح مشترک آب و روغن راهی برای اندازه گیری نیروی مولکولی جذاب بین آب و روغن ترانسفورماتور است. کشش سطحی دقیقاً برای تعیین وجود آلاینده های قطبی و محصولات حاصل از تجزیه نفت مفید است. روغن خوب معمولا کشش سطحی بالایی را نشان می دهد.

نقطه اشتعال روغن ترانسفورماتور دمایی است که در آن روغن بخار کافی برای تولید مخلوط قابل اشتعال با هوا می دهد. این مخلوط با اعمال شعله در شرایط استاندارد شعله ور شدن لحظه ای می دهد. نقطه اشتعال مهم است زیرا احتمال خطر آتش سوزی در ترانسفورماتور را مشخص می کند. بنابراین مطلوب است که روغن ترانسفورماتور نقطه اشتعال بسیار بالایی داشته باشد.

نقطه افت یا ریزش حداقل دمایی است که در آن روغن در شرایط آزمایش استاندارد شروع به جریان یافتن می کند. نقطه ریزش روغن ترانسفورماتور عمدتاً در مکان هایی که آب و هوای بسیار سردی دارد خاصیت ارزشمندی است. اگر دمای روغن کمتر از نقطه ریزش شود، روغن ترانسفورماتور جریان همرفت را متوقف می کند و مانع خنک شدن در ترانسفورماتور می شود.

به طور خلاصه، ویسکوزیته روغن ترانسفورماتور را می توان گفت که ویسکوزیته مقاومت جریان در حالت عادی است. مقاومت در برابر جریان روغن ترانسفورماتور به معنای انسداد گردش همرفتی روغن در داخل ترانسفورماتور است. روغن خوب باید ویسکوزیته پایینی داشته باشد تا مقاومت کمتری در برابر جریان معمولی روغن داشته باشد و در نتیجه بر خنک شدن ترانسفورماتور تأثیری نگذارد. ویسکوزیته کم روغن ترانسفورماتور ضروری است، اما به همان اندازه مهم است که ویسکوزیته روغن تا حد امکان با کاهش دما کمتر شود. اگر دما کاهش یابد، مایع چسبناک تر می شود.

شرکت بازرگانی روغنکار، اولین مرکز عرضه روغن و گریس صنعتی تخصصی در ایران، آمادگی خود را جهت فروش انواع روغن های ترانسفورماتور و روغن ترانس اعلام می دارد.