هر روغنی با دو توضیح ویسکوزیته و سطوح عملکرد آن مشخص می شود. برای هر موتوری، ویسکوزیته مناسبی که باید استفاده شود به کمترین دمای راه اندازی و بالاترین دمای محیط تجربه شده بستگی دارد و معمولاً می توان آن را از دفترچه راهنما تعیین کرد. سازنده موتور نموداری از درجه های ویسکوزیته توصیه شده روغن موتور را برای شرایط دمایی که احتمالاً با آن مواجه می شود تهیه می کند. روغن موتورهای دیزلی و بنزینی با ترکیب روغن های پایه و مواد افزودنی برای دستیابی به عملکرد مطلوب ساخته می شوند. به طور کلی، روغن موتور دیزلی در مقایسه با روغن موتور بنزینی، ویسکوزیته بالاتر و قابلیت پمپاژ در دمای پایین تری دارد. اگر در موتورهای گازسوز استفاده می شد، ممکن بود چندین مشکل ایجاد شود، مانند تولید گرما، سایش و پارگی زودرس و موارد دیگر. همراه بازرگانی روغن کار باشید
همانطور که قبلا ذکر شد، مواد افزودنی یکی از عناصر ضروری روغن موتور هستند. با این حال، هر روغن موتور دارای سطح متفاوتی در حجم و اجزای مختلف است. روغن موتور دیزلی دارای مواد افزودنی بیشتری است که باعث می شود روغن فشار زیاد موتور را تحمل کند، در حالی که اگر چنین مواد افزودنی به روغن موتور بنزینی اضافه شود می تواند عملکرد خودرو را تحت تاثیر قرار دهد و باعث از دست رفتن تراکم و کارایی شود.
انواع مختلف روغن موتورهای موجود در بازار، هر کدام دارای طول عمر متفاوتی دارند اما با سطح بالای مواد افزودنی موجود در روغن موتور دیزلی، دوام بیشتری دارد و نیاز به تعویض مکرر روغن ندارد.
مبدل کاتالیزوری جزئی در سیستم اگزوز است که شامل پرکننده فلزی متخلخل است و بین موتور و صدا خفه کن قرار می گیرد. وظیفه آن این است که آلاینده های مضر موتور را قبل از ورود به جو به محصولات جانبی پایدار تبدیل کند. روغن موتورهای دیزلی سطح ضد سایش بالاتری دارند، جایی که مبدل های کاتالیزوری در سیستم های دیزلی برای مقابله با آن طراحی شده اند.
نقش کاتالیزور تبدیل انتشارات سمی ناشی از موتور به محصولات جانبی پایدار قبل از ورود به جو است. برخی از محصولات جانبی احتراق (سرب، روی و فسفر) می توانند به شدت توانایی مبدل را برای انجام این کار فلج کنند. یکی از مهم ترین تفاوت عمده بین روغن موتور دیزلی و بنزینی در اینجا نهفته است. روغن موتورهای دیزلی دارای بار ضد سایش (AW) بالاتری به شکل دی آلکیل دی تیوفسفات روی (ZDDP) هستند. مبدل های کاتالیزوری در سیستم های دیزلی به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند با این مشکل مقابله کنند، در حالی که سیستم های بنزینی چنین نیستند. این یکی از دلایل اصلی عدم استفاده از روغن موتور دیزل در موتور بنزینی خود است. اگر خودروی شما قبل از سال 1975 ساخته شده باشد، احتمال زیادی وجود دارد که مبدل کاتالیزوری نداشته باشد و بنابراین عبارات فوق اعمال نمی شوند.
ویسکوزیته مهمترین خاصیت روان کنندگی روغن صنعتی است. به طور معمول، روغن موتور دیزلی ویسکوزیته بالاتری دارد. اگر بخواهیم این ویسکوزیته بالاتر را در یک موتور بنزینی قرار دهیم، ممکن است چندین مشکل ایجاد شود. اولین مورد تولید گرما از اصطکاک سیال داخلی است. ما قبلاً توضیح داده ایم که چگونه این گرما بر عمر روغن تأثیر می گذارد. یک فرمول کلی این است که به ازای هر 10 درجه سانتیگراد که دما را افزایش می دهید، عمر را به نصف کاهش می دهید.
مشکل دوم پمپ پذیری در دمای پایین این ویسکوزیته بالاتر است. در هنگام شروع سرد، روغن ممکن است بسیار غلیظ باشد و پمپ روغن به اجزای حیاتی موتور در سطح بالابر برساند. این مطمئناً منجر به سایش زودرس خواهد شد، زیرا اجزاء بدون استفاده از روغن در تعامل خواهند بود.
اخیراً مؤسسه نفت و گاز آمریکا (API) مشخصات دسته بندی جدیدی را منتشر کرده است: "C" برای روغن دیزل و "S" برای موتورهای بنزینی. یافتن روغن موتور دیزلی که هر دو دسته را ساپورت می کند رایج شد. اگرچه آنها عمدتاً برای استفاده از موتورهای دیزلی طراحی شده اند اما کسانی که مایل به استفاده از یک روغن در همه کاربردها هستند، می توانند از آن در موتورهای بنزینی استفاده کنند. آیا روغن دیزلی هر دو دسته را ساپورت می کند؟ می توانیم به سادگی و با خیال راحت به این سوال بله بگوییم. اما به یاد داشته باشید، اگر روغن دیزل مشخصات رده "S" را ندارد، توصیه می شود روی موتورهای بنزینی استفاده نشود.
شرکت بازرگانی روغن کار، مرکز ارائه انواع روغن موتور دیزلی و روغن موتور بنزینی، آمادگی خود را جهت مشاوره رایگان و عرضه محصولات داخلی و خارجی اعلام می دارد.