سبد خرید شما خالی است!
انواع گریس ها در درجه اول بر اساس غلیظ کننده هایشان طبقه بندی می شوند که رایج ترین آنها صابون های فلزی است. سایر موارد شامل خاک رس بنتونیت، سیلیکاژل، پلی اوره و غلیظ کننده های معدنی است. گریس های مبتنی بر صابون از سه ماده اصلی تولید می شوند. یکی مواد چرب (حیوانی یا گیاهی) است که معمولاً 4 تا 15 درصد کل آن است و اسید نامیده می شود. بعدی باز یا قلیایی است که مخالف اسید است. پایه های مورد استفاده در ساخت گریس ها شامل کلسیم، آلومینیوم، سدیم، باریم و لیتیوم است که معمولاً 1 تا 3 درصد مورد نیاز است. بخش سوم سیال است که می تواند از روغن های معدنی، انواع مختلف مواد مصنوعی، پلی گلیکول ها یا ترکیبی بی پایان از مایعات انتخاب شود.
ساختار پیچیده تری را می توان با استفاده از نمک کمپلکس تشکیل داد. این ماده غلیظ کننده را به کمپلکس صابون و نمک تبدیل می کند، از این رو اصطلاح گریس کمپلکس به آن می گویند. گریس های پیچیده دمای کاری بالاتری در حدود 38 درجه سانتیگراد (100 درجه فارنهایت) نسبت به محصولات معمولی ضخیم شده با صابون ارائه می دهند. گریس های پیچیده برای بهبود مقاومت حرارتی گریس های صابون ساخته شده اند که محبوب ترین آنها لیتیوم، آلومینیوم، کلسیم و باریم است. این محصولات نقطه ریزش بالاتری دارند (حدود 260 درجه سانتیگراد یا 500 درجه فارنهایت)، به استثنای باریم که حدود 218 درجه سانتیگراد (425 درجه فارنهایت) است.
نقطه افت دمایی است که در آن محصول از نیمه جامد به مایع تبدیل می شود. به عبارت دیگر، نقطه ای است که در آن روان کننده ممکن است شروع به جدا شدن از غلیظ کننده کند. گریس های پیچیده دمای کاری بالاتری نسبت به انواع صابون معمولی ارائه می دهند و به طور کلی مقاومت در برابر اکسیداسیون فوق العاده ای دارند، اگرچه این در همه موارد صادق نیست. آنها همچنین در حال افزایش محبوبیت هستند و لیتیوم و آلومینیوم پیشتاز هستند.
غلیظ کننده های معدنی مانند خاک رس و سیلیس از کره و پلاکت تشکیل شده اند. آنها مایعات را با سطح وسیع خود غلیظ می کنند. این محصولات یک گریس بسیار نرم و غیر ذوب تولید می کنند که می تواند با توجه دقیق به کاربرد محصول، عملکرد بسیار خوبی داشته باشد. پلی اوره نوعی غلیظ کننده غیر صابونی است که از مشتقات اوره به وجود می آید. این یک پلیمر واقعی نیست، بلکه یک ماده شیمیایی متفاوت است که ساختار غلیظ کننده ای مشابه صابون دارد. گریس های پلی یوریا بسیار پایدار هستند، نقطه ریزش بالایی دارند و عمر مفیدی دارند.
از نظر کاربرد، گریس های لیتیوم 12-هیدروکسی استئارات بسیار محبوب ترین هستند. اینها بر پایه 12-هیدروکسی استئاریک اسید هستند که یک اسید چرب است که بهترین گریس های لیتیوم و کمپلکس لیتیوم را تولید می کند.
گریس صنعتی عمدتاً برای برنامه ها و دستگاه هایی استفاده می شوند که روانکاری به دلیل عملکرد آنها امکان پذیر نیست زیرا مدت زیادی در تجهیزات یا ابزار خاص باقی نمی ماند. گریس ها همچنین به عنوان درزگیر عمل می کنند تا ورودی آب و مواد قابل تراکم را کنترل کنند. گفته می شود که بلبرینگ های روانکاری شده با گریس به دلیل ویسکوزیته بالا دارای ویژگی های اصطکاک بسیار بیشتری هستند.
گریس ها در صنایع صنعتی، خودروسازی و دریایی کاربرد دارند. آنها معمولا در انواع ماشین آلات یا قطعات خودرو مانند بلبرینگ استفاده می شوند. اگرچه روغن و گریس دو اصطلاح نزدیک به هم هستند اما بسیاری از مردم هنوز در مورد اینکه دقیقاً چه تفاوتی دارند اطلاعاتی ندارند. روغن و گریس کاربردهای متفاوتی دارند. شرایطی وجود دارد که روغن انتخاب بهتری است و شرایط دیگری وجود دارد که گریس بهترین گزینه است.
تفاوت اصلی جداسازی گریس از روغن، غلیظ کننده آن است. گریس فرم غلیظ تر روان کننده است. این غلیظ کننده درون گریس اغلب به عنوان اسفنجی عمل می کند که روغن پایه را نگه می دارد و مواد افزودنی را کنار هم نگه می دارد. این فرآیند به گریس ساختاری نیمه سیال یا جامد می دهد.
انواع مختلفی از گریس برای کاربردهای مختلف وجود دارد. برخی از گریس ها برای کاربردهای فشار بالا و فلز روی فلز (مانند گریس مولیبدن که گریس مولی نیز نامیده می شود) فرموله می شوند، در حالی که برخی دیگر برای استفاده با سرعت بالا در بلبرینگ ها فرموله می شوند. مخلوط کردن گریس‌های ناسازگار منجر به سفت شدن گریس می‌شود، جایی که مخلوط فقط به یک توده سخت بزرگ تبدیل می‌شود – یا باعث می‌شود که مخلوط گریس نرم شود و به حالت آبریزش درآید. در هر صورت احتمالاً تعمیر یا تعویض آن گران خواهد بود.
دارای ویژگی های دمای بالا خوب، با نقطه ریزش تقریباً 500 درجه فارنهایت، تحمل آب عالی، پایداری برشی خوب، و به خوبی به مواد افزودنی که قابلیت های عملکردی مانند اکسیداسیون و مهار زنگ را افزایش می دهند، پاسخ می دهد. اغلب در روغنکاری ماشین آلات مواد غذایی استفاده می شود.
خاک رس بنتونیت با یک فعال کننده قطبی درمان می شود که بار الکتریکی را به ذرات خاک رس می دهد، بنابراین آنها را برای نگه داشتن روغن روان کننده در حالت تعلیق در ساختار چربی غلیظ غیر صابونی قرار می دهد. با سایر گریس ها سازگار نیست، زیرا بار الکتریکی ممکن است از بین برود و گریس را فراتر از محدودیت های عملکرد نرم کند. این نوع محصول اغلب گریس ذوب نشدنی نامیده می شود. دارای مقاومت خوب در برابر آب، قابلیت پمپاژ در دمای پایین و کاربردهای درجه حرارت بسیار بالا در مواردی که گریس غیر ذوب مورد نیاز است، ساختار رسی می تواند به راه اندازی یک مهر و موم کمک کند که در آن آب بندی بلبرینگ مانند یاتاقان های در ارتفاع بالا غیرممکن است.
یکی از اولین انواع گریس تولید شده است. امروزه عمدتاً استفاده می شود زیرا قیمت آنها متوسط است. تولید شده با استفاده از آهک هیدراته و مواد چرب. گریس کلسیم باید در محیطی با دمای پایین تر استفاده شود، زیرا آنها به حدود 150 درجه فارنهایت محدود می شوند. دمای بالاتر ممکن است ساختار گریس را تغییر دهد. تحمل آب بسیار خوبی دارد.
یک گریس چند منظوره با بافت کره ای و نقطه ریزش بالای 350 درجه فارنهایت. می توان با دمای گاه به گاه تا 300 درجه فارنهایت استفاده کرد. گریس لیتیوم در برابر آب و شکستگی یا نرم شدن در اثر کار مقاومت بسیار خوبی دارد. قابلیت پمپاژ بودن یک ویژگی بسیار قوی برای این نوع گریس است. اصطلاح گریس چند منظوره به این دلیل به کار می رود که آنها ویژگی های مطلوبی را که معمولاً در هر یک از چندین محصول یافت می شود در یک محصول واحد ترکیب می کنند. تقریباً 60 درصد از کل بازار گریس ها از این نوع گریس رضایت دارند.
نوع جدیدی از گریس، که بسیاری از ویژگی های مشابه گریس های لیتیومی ساده را نشان می دهد، با عملکرد بهبود یافته در زمینه دمای بالا، عمر یاتاقان با سرعت بالا. نقطه افت تقریباً 500 درجه فارنهایت است.
گریسی جدید تر که از غلیظ کننده صابون معمولی استفاده نمی کند. این نوع گریس دارای نقطه ریزش بالایی است، تقریباً 470 درجه فارنهایت، ساختاری بدون خاکستر، مقاومت عالی در برابر آب، قابلیت پمپاژ و عمر تحمل دمای بالا بسیار عالی دارد. اغلب در موتورهای الکتریکی، دینام و در ماشین آلات مواد غذایی استفاده می شود. برخی از گریس های پلی یوریا بسیار حساس به برش هستند، یعنی در توزیع نرم شده و در یاتاقان ها سفت می شوند. گریس های سبک تر ممکن است در این شرایط عملکرد بهتری داشته باشند.
به طور کلی یک گریس رشته ای با بافت الیافی که سال ها به عنوان گریس استاندارد بلبرینگ چرخ استفاده می شد. نقاط ریزش بین 300 تا 400 درجه فارنهایت متغیر است و از پایداری برشی خوبی برخوردار است. یک گریس ارزان قیمت که دارای حفاظت خوب در برابر زنگ زدگی است، اما مقاومت بسیار ضعیفی در برابر آب دارد.
هنگامی که دو گریس مخلوط می شوند، مخلوط حاصل اغلب خواص و ویژگی های عملکردی را نشان می دهد که به طور قابل توجهی نسبت به هر یک از گریس ها به خودی خود پایین تر است. بنابراین، عاقلانه است که در تعویض انواع گریس که ممکن است مشکلات سازگاری داشته باشند، احتیاط کنید. هنگام تعویض بین انواع گریس، سیستم باید از تمام گریس های قبلی تمیز شود. اگر برداشتن نوع گریس قبلی از یاتاقان ها غیرممکن است، بیشتر گریس بزنید تا زمانی که تمام آثار گریس قبلی از بلبرینگ پاک شود.
توصیه ما این است که گریس ها را با خانواده های مختلف غلیظ کننده مخلوط نکنید. به عنوان مثال، ML 365 (صابون لیتیوم - 12 هیدروکسی) نباید با ALUBEN (صابون کمپلکس آلومینیوم) مخلوط شود.
شرکت بازرگانی روغن کار، بزرگترین مرکز ارائه گریس صنعتی در ایران، آمادگی خود را جهت مشاوره رایگان و ارائه قیمت و محصول مناسب نیازهای شما اعلام می دارد.
نظر خود را بیان کنید