روغن هیدرولیک خود را چقدر می شناسید؟

در ساده ترین مورد، برخی از سازندگان زمان تخلیه و تعویض روغن را [بر روی محصول] پیشنهاد می کنند. اما در سایر مواقع، پاسخ روشنی برای این سؤال وجود ندارد.

دما چه تأثیری بر عمر روغن دارد؟

دمای درحال کار یک دستگاه، اطلاعات خوبی را از طول عمر بالقوه ی روغن به دست می دهد. دمای روغن در بسیاری از دستگاه های صنعتی، در حدود 60 درجه ی سانتیگراد است، و نوسانات دمایی یا جهش به دمای 85 درجه نیز نادر نیست. با این وجود، اگر روغن را به مدت طولانی در دمای بالای 85 درجه به کار بگیرید، قطعاً عمر آن را کاهش خواهید داد، زیرا فرآیند اکسیداسیون در این شرایط شتاب بیشتری می یابد. هر 10 درجه افزایش دما، سرعت اکسیداسیون را دو برابر و عمر روغن را نصف می کند.

اکسیداسیون با روغن چه می کند؟

زمانی که مولکول های هیدروکربن به اسیدهای کربوکسیلیک تبدیل شوند، اکسیداسیون رخ می دهد. سرعت این فرآیند در دمای بالاتر و با حضور برخی فلزات خاص مانند براده های ریز حاصل از فرسایش و اصطکاک، افزایش می یابد. به مرور زمان، مواد حاصله از این اکسیداسیون، لایه ای را بر روی روغن ایجاد می کنند که باعث چسبندگی شیرهای تنظیم روغن یا ایجاد رسوب می شود، و این امر به نوبه ی خود به انسداد فیلترها و صافی های مکش می گردد. در شرایطی که اکسیداسیون زیاد باشد، بهترین کار، تعویض سریع روغن است.

چه نوع روغن هایی هم اکنون در بازار موجود است؟

در حال حاضر انواع مختلفی از روغن های هیرولیک در بازار موجود است. پایه ی همه ی این روغن ها تا 99%، همان فرمول اصلاح شده ی غیر ویسکوزیته است که تأثیر زیادی بر طول عمر روغن دارد. نحوه ی ترکیب روغن پایه، با آنتی اکسیدان ها، تعیین کننده ی میزان مقاومت این مایع جدید و تمیز در برابر اکسیداسیون است. مقاومت روغن های هیدرولیک در برابر اکسیداسیون،بااستفاده از تست اکسیداسیون روغن توربین (ASTM D943) سنجیده می شود. این تست، به هنگامی که روغن در حضور یک کاتالیزور فلزی در معرض آب، حرارت و اکسیژن قرار داشته باشد، مدت زمان افزایش عدد اسیدی روغن به 2 را بر حسب ساعت اندازه گیری می کند. مطلوب برخی از سازندگان یا مصرف کنندگان این است که روغن ها حداقل 1500 ساعت در این تست دوام بیاورند. برخی از روغن ها در این تست بیش از 5000 ساعت ماندگاری دارند.

آلودگی روغن چه نقشی در طول عمر آن دارد؟

آلودگی در روغن های هیدرولیک امری شایع است که می تواند مشکلات عدیده ای را ایجاد کند. آب، هوا، گرد و خاک، بنزین، و یا روغن های هیدرولیک و روان کننده های دیگر همگی می توانند در نقش انواع آلودگی ها ظاهر شوند.

آلودگی روغن با آب بسیار اتفاق می افتد. تجزیه و تحلیل روغن های مستعمل غالباً وجود 500 ppm آب را در روغن های هیدرولیکی که از دستگاه های صنعتی گرفته شده است، نشان می دهد. وجود آب زیان آور است، زیرا آب به خوبی روغن روانسازی نمی کند و می تواند باعث فرسایش قطعات شود. در برخی موارد نیز ممکن است با افزودنی های روغن واکنش دهد و اسیدهایی ایجاد کند که باعث شکل گیری خوردگی های زردرنگ در فلز می شوند. و البته، آب موجب زنگ زدگی سطح قطعات و افزایش سرعت اکسیداسیون و در نتیجه، کاهش عمر روغن می شود.

آلودگی روغن به هوا نیز می تواند باعث اکسیداسیون شود، و این امر، چسبندگی روغن را افزایش می دهد. به مرور زمان، اکسیداسیون سبب پیدایش لایه ای می شود که روی سطوح را می پوشاند و باعث چسبندگی دریچه های تنظیم روغن می شود. بدتر این که وجود هوا در روغن باعث به وجود آمدن خلأ در پمپ ها می شود، زیرا هوای موجود در روغن در اثر گرمای ایجاد شده به سرعت در آن حل می شود، و این امر می تواند باعث خرابی پمپ شود.

گرد و خاک، براده های فلز و دوده نیز از جمله آلاینده های روغن هیدرولیک هستند. براده های فلزی می توانند فرآیند اکسیداسیون را تسریع کنند، و تمامی این آلاینده های جامد باعث اصطکاک و خراش بر روی سطوح قطعات موتور شوند.